ترسیم روابط داخلی تنیدگی در محیط کار و برخی از متغیرهای روان شناختی در دانشگاه علوم پزشکی بابل

زمینه و هدف: امروزه ارتقای بهداشت­روانی در محیط­کار به عنوان یکی از مهم­ترین ابعاد توسعه و بهسازی منابع انسانی در سازمان­ها مطرح شده است، و در چند دهه اخیر توجه بسیاری از مؤسسات اقتصادی، خدماتی، آموزشی و بهداشتی درمانی را به خود جلب کرده است، درواقع این امر می­تواند در بالابردن سطح بهره­وری و توسعه سازمان­ها تاثیر بسزایی داشته باشد. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی و ترسیم روابط داخلی تنیدگی در محیط کار و برخی از متغیرهای روانشناختی در دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی است که در سال 1394 انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه نیز شامل مسئولین و خبرگان منابع انسانی دانشگاه علوم پزشکی بابل بودند که به روش نمونه­گیری هدف­مند انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه مقایسات زوجی بود. داده­ها نیز با استفاده از روش­های ریاضی و از طریق تکنیک آزمایش و ارزیابی تصمیم­گیری (دیمتل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: نتایج حاصل از تحلیل داده­های مطالعه حاضر  نشان داد کهاز میان متغیرهای مورد بررسی، متغیرهای عدالت سازمانی (568/0cr=)1، تعهد سازمانی (470/0cr=)، و خوشنودی شغلی (448/0cr=)، بر تنیدگی کارکنان در محیط کار اثر علّی معنی­دار دارند. براساس نظر خبرگان، میان تنیدگی شغلی با رفتار شهروندی سازمانیارتباط معنی­دار علّی (تاثیرگذاری) وجود ندارد. نتیجه­گیری: براساس یافته­های پژوهش در دانشگاه علوم پزشکی بابل، باید اشاره کرد که برنامه­ریزی به منظور بهبود سطح تنیدگی در دانشگاه­های علوم پزشکی امری ضروری است.